ரோமலின் ஆன்டேயின் அகிமத் விமர்சனம் – அதிர்ச்ச ியைத் தடுக்கும் மந்திரங்கள் | கவிதை

டிஅவர் மருத்துவமனை வார்டு பெரும்பாலும் இதயம் ம ூழ்கும் இடம் – வலி மற்றும் சொல்ல முடியாத துயரத்தில்மூழ்கியஇடம்。 இருப்பினும்、ரோமலின்ஆன்டே、பிலிப்பைன்ஸ்-பிர ிட்டிஷ்செவிலியர்NHS，இந்தபழக்கமானகதைக்கு மற்றொருபக்கத்தைவழங்குகிறார்。 காதல் மற்றும் இழப்பு பற்றிய அவரது மயக்கும் த ியானத்தில்、நம்பிக்கைகுறைவாக“இறகுகள்கொண்ட விஷயம்” மற்றும் ஃபோர்செப்ஸ் கொண்ட விஷயம் – மரு த்துவமனை டிராயரில் இருந்து மருந்து போன்ற உருவகங்களைபரிந்துரைக்கிறது。

கோவிட்-19 முன்னணியின்குழப்பம்உட்பட，பிரிட்டி， ஷ் கிளினிக்கில் அன்றாட வாழ்க்கையின் இதயத்தை உடைக்கும் கதைகளுடன் இந்தத் தொகுப்பு தொடங்கு கிறது。 மருத்துவமனை தண்டவாளத்தில் பெண் ஒருவர் தூக்க ிட்டுதற்கொலைசெய்துகொண்டார்。 பின்னர்、ஒருஇளைஞன்ஒருவயடக்டிலிருந்துகுதி க்கிறான்、அவனால்ஒருபோதும்குணமடையமுடியாது என்பதில்உறுதியாகஉள்ளமற்றொருபையன்，ப்ளீச் குடிக்கமுடிவுசெய்கிறான்：

அறிவால்உப்பிடப்படுகிறோம்
ஒரு வாழ்க்கை ஆபத்தில் இருப்பது எப்படி இருக்க ும்。

ஆன்டேயின்மருத்துவஉள்ளுணர்வுஇயற்கைஉலகத்த ை நோக்கி நீண்டுள்ளது: ஒரு கருஞ்சிவப்பு நிலவு இரத்தக்கட்டியாகமாறும்，அதன்ஒளிஎலும்புக்க ூடு இலைகள்、வடுக்கள் நிறைந்த மண் மற்றும் ஃபெர்ன்களின்“இதயபடபடப்பு”ஆகியவற்றைப்பிரிக ்கிறது。 இவ்வாறானஒருஉள்ளுறுப்புவழியில்உலகைக்கண்ட றிவதுமகிழ்ச்சிஅளிக்கிறது。 அவரதுகவிதைகள்உயிரோடுதுடிக்கிறது。 இன்னும்இந்தகவிஞரின்பார்வைமருத்துவரீதியா க வெண்மையாக இருப்பதைத் தவிர வேறு எதையும் ஒளிரச்செய்கிறது。 உண்மையில்、சேகரிப்புஒருகெலிடோஸ்கோப்வண்ணத் துடன் பூக்கும் – பெரும்பாலும் சூறாவளி மற்றும் சுனாமிகளின் கொந்தளிப்பான நினைவகத்தில் வெப் பமண்டலமானது。 ஆன்டேபிளாங்க்டன்，பெரேக்ரைன்கள்மற்றும்பேட ்சௌலியின்உயிர்ஒளியில்வாழ்கிறார்，மருத்தும， வாழ்க்கையின்அழுத்தங்களுக்குஒருமாற்றுமரு ந்தை வழங்க இயற்கையின் கட்டுக்கடங்காத நிலைத்தன்மையைக்கேட்கிறது。

இது அவரது முதல் தொகுப்புக்கு ஒரு மாயாஜால ஃபா லோ-அப்ஆகும்， இல்லற நோய்க்கு வாந்தி மருந்து (2020), 2020 நிம்ஃப்கள்、ஹெக்ஸ்கள்மற்றும்வடிவத்தைமாற்ற ும்ஆட்டுக்குட்டிகள்。 கவிஞரின் மாற்று ஈகோ ஃபிலிப்பைன்ஸ் புராணத்தி ல் மெபுயன் என்று அழைக்கப்படும் பல மார்பக தெய்வமாகமாறுவதால்புராணங்கள்ஒருஅற்புதமான இருப்பைக்கொண்டுள்ளன。 Mebuyan இறந்த குழந்தைகளின் ஆவிகளுக்கு செவிலிடும்ப ோது，​​Ante இந்தஉதவியைவார்த்தைகளுக்கு நீட்டிக்கிறார்。

முழுவதும் 藝術本身மொழிக்கு தீங்கு விளைவிக்கும் சக்தி உள்ளது – “ஒ ரு அம்பு போல்” அது “மதியத்தின் சதை வழியாக துளைக்கிறது”。 அதன் வன்முறைத் திறன் கவிதையில் வலியுடன் தெளி வாகத்தெரிகிறது [In Transit]”நம்மைக்கற்றுக்கொள்ளாத/மீண்டும்நேசிக்காதஒ ரு ஊரில்” வைரஸால் பரவிய இனவெறிக் கொடுமையை நினைவுபடுத்துகிறது。 இங்கேசிறப்புஎன்னவென்றால்，கவிஞர்அருகிலேயே வைத்திருக்கும்விலைமதிப்பற்ற“அகிமாத்”போல， மொழிகுணப்படுத்தும்சக்தி。

இந்தபாதுகாப்புதாயத்துசிலபிலிப்பைன்ஸ்குழ ந்தைகளுக்கு அவர்களின் பெற்றோரால் “துப்பாக்கிகளைத்திசைதிருப்பும்”மற்றும்“போர” ்களை அவிழ்க்கும்” திறனில் ஒரு மாய நம்பிக்கையின்அடிப்படையில்வழங்கப்படுகிறது 。 பதக்கமானது மொழியின் உள்ளே “வாழும் மாயாஜாலத்த ை”ஆராய்வதற்கானஒருப்ரிஸமாகமாறுகிறது,மேலும், “வார்த்தைகள்குமிழிகள்போல்குமிழியாக”ஒருகொ ப்பரை போல வாய் நுரையைப் பார்ப்பது கவர்ச்சிகரமானது。 தவறான மொழிபெயர்ப்பின் மயக்கமூட்டும் மூடுபன ி மற்றும் வார்த்தை நழுவுதல் ஆகியவை இந்தத் தொகுப்பின் மிகவும் வசீகரிக்கும் வாக்குறுதி回复:

ஒவ்வொரு காயம் வரும் வரை நான் பாடுவேன்
முத்திரைகள்、மற்றும்எந்தகுழந்தையும்தட்டும தில்லை,
நர்ஸ்，நான்மீண்டும்என்னைவெட்டினேன்

ஜப்பானின் போர்க்கால ஆக்கிரமிப்பை அடுத்து அவ ரது குடும்பத்தை வேட்டையாடும் “தொலைதூர இன்னும் காது கேளாத போருக்கு” பரம்பரை துக்கத்தின் மிக வும் சிராய்ப்பு பரிசுடன் 安特的 agimat எடுத்துச் செல்லப்படுகிறது。 பிலிப்பைன்ஸின்。 இரண்டு வெடிகுண்டுகளை பாறைகள் என்று தவறாக நின ைத்து，மரங்களுக்குள்கைகால்கள்சிதறும்முன் அவற்றை அடுப்புப் பற்றவைக்கும் அத்தையை மறக்க முடியாது – ஒரு கை இன்னும் கரண்டியைப் பற்றிக்藝術本身。

ஒரு செவிலியரை நோட்புக்குடன் சித்தரிப்பது அம ைதியற்றதாகஇருக்கலாம்，இதுபோன்றவலியின் நினைவுகளைபுராணமாக்குகிறது。 ஆனால்இந்ததிட்டம்இலவசம்அல்ல。 மாறாக、நம்மில்பலர்அன்பாகவைத்திருக்கும்ஒர ு நம்பிக்கைக்கு கவிஞர் அளிக்கும் மென்மையான示例： நோயாளிகளாக – மனிதர்களாக – நாம் சதை மற்றும் எலும்பைவிடஅதிகமாகஇருக்கலாம்。 அதிர்ஷ்டவசமாக、ரோமலின்ஆன்டேவின்கைகளில்மனி தசுயம்புள்ளிவிவரங்கள்மற்றும்அதன்அனைத்து வடுக்களின்கூட்டுத்தொகையையும்விடஅதிகமாகஉ ள்ளது。

[Evening walk, Wednesfield]

இந்தவெளிச்சம்நிறைந்தநகரத்திற்குநான்வழிச ெலுத்துகிறேன்；
நடைபாதைகளில்என்நிழல்படர்ந்தது –

மழையால்பதிக்கப்பட்டஇலைகள்,
நரி-கண்கள்கொண்டசந்துகள்。

நான்டல்லே-பர்​​பிள்மூடுபனியின்சுரங்கப்பாதை யைஅடைகிறேன்
மற்றும் என் எண்ணங்கள் கால்வாய் நீர் போல மின் னுகின்றன。

மணிநேரம் ஆழமாகும்போது，​​​எவ்வளவு தூரம் என்று நான்ஆச்சரியப்படுகிறேன்
இந்தஇதயம்கேட்கும்。